Letarg

 

 

 

 

Milion gwiazd po cichu mnie woła,

to cienie zawarły przymierze z ciszą.

Smakuję ich słowa, te plastry miodu,

wonny nektar z pucharu płynie.

Snuję się wolno w blasku księżyca,

wyczuwam oddech światów wymarłych.

Korowód dziwnych postaci wielu,

czarnych i białych twarzy spłowiałych,

Natchnienie zjawia się gdy o nie proszę,

żyłem w letargu znów się podnoszę.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcie: www.pinterest.com