Erato

Jesteś ambrozją, kochanką nocy,

w blasku księżyca pieścisz moje zmysły.

Oddajesz duszę, która natchnieniem
koi myśli wszak poetyckie.

Uniosłem wzrok ku niebu

prosząc o rzeźbę słów tych pisanych.

Dałaś odpowiedź z okręgu gwiazd,

a więc znów piszę listy z tej Ziemi.

Zwierciadło duszy tęczą barwione,

zdaje się krzyczeć w porywach ciszy.

Barw tych posiadam tysiąc lub więcej,

bezkres ich szuka ujścia natchnieniem.

Nie mogę milczeć, gdy znów głębią krzyczę,

a Ty znów przy mnie jak anioł nocy.

Bądź już do końca świata lub dłużej,

porywaj tchnieniem bez lustra złudzeń.

 

 

 

 

 

 

 

Zdjęcie: www.youtube.com