W krypcie leżysz,
cień zapomniany.
Nie ma już kwiatów,
ich wonnych zapachów.
Mozaika szkła
to, co zostało
dzisiaj po Tobie.
Łzy zapomniane
na epitafium pustka,
cisza i obojętność.
A ci co byli
i kiedyś Cię znali,
odeszli świtem
w swoją codzienność.
Nie szukaj winnych,
gdy już odejdziesz
pamięć jest krótka
jak sen nocy letniej.
Zdjęcie :www.petronews.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz