Przemijanie

Spoglądam w nurt rzeki, myśli wciąż zbieram i

patrzę jak wszystko wokół przemija.

Nasze radości i nasze smutki, 

życie w miłości i samotności.

Młodym być pięknie, czysta poezja

każdą jej chwilę w wersy ubierać.

Odkrywać karty dane od losu,

serca swojego posłuchać głosu.

Być gotów zawsze na to co będzie.

Nie oczekiwać sukcesów wszędzie,

lecz gdy nadejdzie dzień walki Twojej

mieć w duszy ogień płonący do niej.

Przez tyle lat zdjęcia zbieramy,

chwile, wspomnienia tak przemijamy.

Dni i miesiące, kwartały, lata, 

co nam zostanie przy końcu świata?

Człowiek jest mądry, czasem głupieje,

zatraca siebie i swoją nadzieję.

Przeżywa dni dobre i złe,

oby tych drugich wciąż było mniej.

Odchodzę stąd nie chcę już myśleć

o tym, że kiedyś czar życia pryśnie.

Byłem tu, stałem, słowa pisałem,

a dziś jest cisza zaklęta w kamień.