Więzień

Morfeusz go ugościł, zasnął snem niespokojnym.

Przez  okienko, gdzie stal od wolności dzieliła,

wbijał się księżyc i jego światełko.

Za błędy młodości dziś kara spotkała,

choć w sercu wolny , myśli ciąg nieskończony.

Po co, dlaczego?

Czas biegnie tu wolno, a kresu końca nie widać.

Dni przegrane, lata stracone.

 Brak czasem siły,

aby wiarę odzyskać.

Tam też zrozumiał, że kocha wolność -

 wraz z nią odeszła  młodość.

Plany, marzenia jak dom z kart runęły.

Zgliszcza zostały po jego sławie.

Czy się poderwie, wiatr złapie w żagle?

Jak Feniks z popiołów znów tutaj wstanie?

Ja tego nie wiem, nie mnie to wiedzieć.

Jeśli odpowiedź dziś znasz, 

odpowiedz we śnie.

Autor zdjęcia: www.jazzadvice.com