Tekturowe postacie

Gdzie są ludzie, których kochałeś?

Czy Ty ich, aby dobrze poznałeś?

Przyjaźń na wieki, braterstwo krwi

w dzisiejszym świecie to tylko mit. 

Obłuda, fałsz jest za plecami,

Twoje wysiłki znów poszły na nic.

I choć się starałeś być przyjacielem,

wilk za plecami bywał nie jeden.

Ile to razy Ty pomagałeś, 

a sam nigdy nic z tego nie miałeś?

Miły ich język, zatruta mowa,

tak każdy dzień, co dzień od nowa.

Też nie raz uczciwy nie byłem, 

lecz swoich braci ja nie zdradziłem.

Czy byłem inny w swej codzienności,

braki są we mnie- w mej samotności. 

Ty nie patrz na mnie tylko na siebie,

bo ile razy w życiu na glebie. 

Każdemu przyjdzie ten trudny dzień, 

ważne być sobą, nie łamać się. 

A przyjaciele są też prawdziwi,

ważne by nie żyć z nimi na niby. 

Ci co przegrali u nas swe karty,

dziś już ich nie ma, idą w zaparte. 

Oszukiwali, okłamywali 

będą swego szczęścia szukali.

Swojego klucza do świętej gry,

dziś jestem sobą, czy jesteś Ty? 

Nie czuję dzisiaj do nich już nic,

idę przed siebie w oczach mam łzy.

Dlaczego mienisz się przyjacielem,

zdrajco przeklęty mijam ja Ciebie.

Nie czuję żalu, lecz gorycz pustki.

Ja dzisiaj w szczęściu, Ty w samotności. 

Zmieniłeś nasze reguły gry,

udając przyjaźń niewartą nic. 

Po, co to było lata szarości,

błędy za życie, błędy młodości.

Jak trudno dziś zaufać mi, 

czuję w swym sercu rozpacz i łzy. 

Mam dziś przyjaciół, Ty jesteś sam,

zamknięty rozdział, zamknięta gra.

Mam taką cichą nadzieję,

zmienisz swe życie i nastawienie. 

Będąc gotowy do walki dziś,

nie wyjdziesz ze mną, czy Ci nie wstyd?

Być kimś, kim nie byłeś,

wciąż prosto w oczy ciągle z nas drwiłeś.

Stracony nerwy i brak szacunku, 

a Ty wciąż dalej, wciąż w tym kierunku.

Mam pytanie, odpowiedz mi:

"Czy na tej drodze nie jest Ci wstyd"?

Ja odpowiedzi dać Ci nie mogę, 

stwórz własny raj, własną drogę. 

A jeśli fałszem innych chcesz truć,

powiem kolego przegrasz dziś znów.

Te słowa puste dziś kieruję do tych, 

co fałszem struli moją drogę.

Ci, co przyjaźnią tak się chwalili, 

a tak naprawdę we mnie wątpili. 

W moje marzenia, życia pragnienia,

w moja idyllę, sens nawrócenia. 

To dla nich będzie bolesny cios,

idę zwyciężam, otwarty los. 

Otwarta droga jest dla każdego, 

byle nie ranić, a zwłaszcza swego. 

Iść wciąż do przodu, omijać wrogów,

dążyć do celu, otwartych progów. 

Otwierać słowem kolejne drzwi, 

by przyjaźń zachować na sercu swym.

Autor zdjęcia:

www.okazje.info.pl