Ona

Ujrzałem Anioła stąpał po mej ziemi,

naturalne piękno, nikt Go nie docenił.

Była czasem smutna, a czasem wesoła,

pełna wrażliwości, ukryć Jej nie zdoła.

Gdy patrzyłem na Nią i smutek w Jej oczach,

w głębi serca czułem, że była samotna.

Byłem tak bezsilny, nic zrobić nie mogłem,

chciałem tylko wspomóc dobry słowem.

Żyłem na rozstaju, także w mych uczuciach,

choć mocno kochałem, strach we mnie pozostał.

Żeby na krawędzi zachować równowagę- 

oddzielić miłość, przyjaźń, na to mieć uwagę.

Wracam do Niej często swoimi myślami,

słowa tak ubrane, aby Jej nie zranić.

Mam tylko nadzieję, radość w sercu wielką,

że i ona kiedyś swe odnajdzie niebo