Nadzieja

To, co nas czeka w bliskiej przyszłości,

jak dziś walczymy w swej codzienności,

być królem życia każdy by chciał,

lecz nie każdemu los równo dał.

Matka nadzieja jest tu podstawą,

by iść przez życie i z godną twarzą.

Brać w ręce swe ten ciężki krzyż,

otwierać każde zamknięte drzwi.

Nie jest dziś łatwo walczyć o jutro,

patrzeć na siebie z godnością w lustro.

Zasypiać szarym, spokojnym snem,

a rano rześkim znów budzić się.

Ludzie w letargu jakby zamknięci

gdzieś zapomnieli skąd się tu wzięli.

Ta ciągła pogoń za lepszym bytem,

ciągłą udręką, czy jest zachwytem?

Dla jednych szczytem jest awans w pracy,

innym ostoja w parze na plaży.

Jeden wciąż marzy o Pirenejach, 

drugi by jutro znów wygrać przetarg.

Każdemu z nich przyświeca cel, 

by w tym istnieniu odnaleźć sens.

Odkryć dziś w sobie prawdziwe ja

swe powołanie, duchowy stan.

A ta nadzieja jest motywacją,

by zawsze stanąć za swoją racją.

Nie zawsze głupich ona jest matką, 

choć nie rozpieszcza dla niej żyć warto.

Byś kiedy w końcu przyjdzie ten dzień

mógł nam powiedzieć udało się.

Zdobyłem to, co zdobyć chciałem,

udało się wiem, że wygrałem.

Autor zdjęcia: www.mmkielce.eu