Po drugiej stronie księżyca odnajduję ukryte fantazje, tam gdzie moje sny, wiecznie się spełniają. Żyje niczym pustelnik z dala od ludzi, w moich ogrodach, milczenie nie splendor odnajdziesz. Labirynt uczuć w trumnie ukryłem i zatopiłem w podwodnych głębinach. Raz jestem tu gdzie kosmiczna otchłań, a raz tam gdzie wyspy nieznane. Podróż do znikąd nieskończoności, przespałem wszakże swoje pięć minut. Nie szukam poklasku na królewskich dworach, omijam wrota, bram ludzi zhańbionych. Nauki mędrców do serca biorę, próżnych tak głupców na Ziemi ów nie brakuje.
Zdjęcie: Naturalnie Spoko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz