Nadciąga zmierzch klasyków pióra
ich słowa i myśli coraz mniej znaczą,
ambrozja co niegdyś zachwyt wzbudzała
dzisiaj uboga w streszczeniach żaków.
A jakiś ten świat byłby w istnieniu,
gdyby nie słów poezji stos papirusów,
toż właśnie wieszcze zakątków ziemi
prostotą strof prawdę wielbili.
Gdy kraj w pożodze wojny zamętu,
oni strażnicy odważnie trwali
na kartach białych losy spisane,
tych co za Polskę krew swą oddali.
Niechaj ten wiersz będzie dziś hołdem,
świadectwem wiary w przyszłość poezji,
bo kto godzien tworzyć rzemiosło słowa
temu wszak Panie otwórz swe wrota.
Zdjęcie: Planeta-zk.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz